Generate Your Own Glitter Graphics @ GlitterYourWay.com - Image hosted by ImageShack.us

แสงหนึ่งคือรุ้งงาม

ดอกแก้วกัลยาครับ

+~V! R! (-946-!)~+

วันอังคารที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

ทฤษฎีคิดเอง : ผี (ภาค1)

นี่เป็นทฤษฎีที่เราคิดเอง เพราะฉะนั้น เอาไปอ้างอิงกะใครไม่ได้นะครับ
สิ่งที่เรียกว่าภูติผี หรือวิญญาณ ที่คนบางคนสามารถรับรู้หรือสัมผัสได้นั้น แท้ที่จริงแล้ว มันคืออะไรกันแน่ วันนี้เรามีทฤษฎีแปลกๆมานำเสนอกันครับ

1.ผีไม่มีตัวตน! ไอ้คนที่บอกว่าเคยเห็นอ่ะ มันโม้!
เอ่อ...สำหรับทฤษฎีนี้ ยืนอยู่บนหลักการที่ว่า "ถ้ามันมีผีจริง เอามาให้ดูหน่อยเด๊ะ ถ้ามีจริงทำไมเราไม่เคยเห็น"เลยค่อนข้างขวานผ่าซากไปหน่อย แต่ว่ากันตามจริงก็จะไปว่าเค้าก็ไม่ได้ เพราะเรื่องพรรค์นี้ถ้าไม่เจอกับตัวเองก็ไม่รู้หรอกจริงไหมครับ ใครที่ไหนเขาจะมีปัญญาไปพาผีมาเป็นหลักฐานได้ ส่วนใหญ่พอเจอ ก็วิ่งกันป่าราบซะหมดอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น เมื่อไม่มีหลักฐานที่มีน้ำหนักมากพอ (ไม่นับพวกรูปถ่ายอะไรพวกนี้นะครับ เพราะอาจเกิดจากปรากฎการธรรมชาติต่างๆ เช่นการเล่นตลกของแสง หหรืออะไรอื่นๆได้ แล้วก็มีหลายรูปอยู่เหมือนกันที่มีคนอุตริแต่งภาพเอามาหลอกชาวบ้าน ดังนั้นพวกหัวแข็งบางคนก็เลยเหมาเอาหมดว่า เป็นของเก๊ทั้งหมด) เราจึงเห็นเหล่าผู้ใจกล้าทั้งหลาย ชอบไปลองของอยู่เสมอๆ เพื่อพิสูจน์ด้วยตัวเองว่า ตกลงไอ้ที่เขาเล่าๆกันมาน่ะ มันจริงหรือไม่จริงกันแน่ แต่ถ้าเกิดจะอ้างตามคำพูดของนักวิทยาศาสตร์ท่านหนึ่ง (ใครไม่รู้จำไม่ได้) ที่ได้กล่าวไว้ในเรื่องของมนุษย์ต่างดาวว่า " The absence of evident is not the evident of absence" หรือแปลเป็นไทยว่า "การไม่มีหลักฐานไม่ได้หมายความว่ามันจะเป็นหลักฐานของการไม่มี" ฟังแล้วรู้เรื่องไหมครับ แปลได้อีกทีว่าที่บอกว่าไม่มีหลักฐานน่ะ ที่จริงมันอาจจะมี แต่คุณไม่มีความสามารถพอจะมองเห็นมันได้ก็ได้!(อ้าว) ดังนั้น สำหรับทฤษฎีนี้ ผมว่าค่อนข้างจะมองโลกในมุมมองที่แคบเกินไปหน่อยครับ ใครที่เชื่อตามทฤษฎีนี้ต้องคอยท่องไว้เสมอนะครับว่า"ไม่เชื่อก็อย่าไปลบหลู่" เพราะถ้าเกิดมีจริงขึ้นมาแล้วจะซวยเอา เหอๆ


http://pic.online-station.net/2007/1023/0001347_e0fffdb7e4.jpg
2.พวกเขามีตัวตนจริง อาจเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ แต่ที่เรามองไม่เห็นกัน เพราะเราอยู่กันคนละมิติ!
ครับ โดยส่วนตัวแล้วผมชอบความคิดของทฤษฎีนี้มากกว่า เนื่องจากมันฟังแล้วค่อนข้างเป็นวิทยาศาสตร์มากกว่าทฤษฎีแรก ทั้งยังสามารถอธิบายถึงเหตุผลที่ว่าทำไมคนบางคนที่มองเห็นพวกเขาได้ และอีกเหตุผลหนึ่งคือ ถ้าไปบอกว่าคนที่เคยเห็นผีเป็นคนขี้โม้ เราก็อาจจะโดนต่อยปากเอาง่ายๆ ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยในชีวิตของเราเอง เรามาลองฟังหลักการของทฤษฎีนี้กันดีกว่า
จากการคำนวณทางควอนตัมฟิสิกส์ในปัจจุบัน เราเชื่อกันว่าโลกของเรานั้นมีมิติที่อยู่นอกเหนือจากโลก 4 มิติที่เราอยู่กัน คือ กว้าง ยาว สูง และมิติเวลา อีกถึง 7 มิติ ด้วยกัน หรือก็คือความจริงแล้วโลกของเรามีมีติรวมทั้งหมด 11 มิติ โดยมิติเหล่านี้ร่างกายของมนุษย์ไม่สามารถรับรู้ได้ เนื่องจากประสาทสัมผัสของมนุษย์ไม่ดีมากพอ เชื่อกันว่ามิติที่เหลืออีก 7 มิตินั้น ม้วนซ้อนกันเป็นขดอยู่ มนุษย์บางคนที่สามารถรับรู้ถึงมิติเหล่านี้ได้ อาจเป็นเพราะประสาทสัมผัสบางอย่างนอกเหนือจากตา หู จมูก ปาก ได้รับการพัฒนามากเกินคนทั่วไป ก็จะสามารถสัมผัสถึงสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่ในมิติอื่นๆได้ หรือก็คือประสบการณ์การ "เห็นผี" นั่นเอง แต่ไม่ใช่ว่ามีประสาทสัมผัสพิเศษแล้วก็จะสามารถพบเห็นได้ทุกครคั้งนะครับ เพราะโดยส่วนตัวแล้วผมคิดว่า ต้องขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่นๆด้วย เช่นระดับพลังงาน กระแสไฟฟ้าในอากาศ ความชื้น ฯลฯ


ตอนนี้คิดไม่ออกครับ โปรดติดตามต่อในภาค 2 ....

วันอังคารที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2551

แรงบันดาลจัยในการแต่งเรื่อง

วันนี้ไม่มีอะไรจะเขียน (จริงๆ ไม่เหมือนวันที่เขียนเรื่อง "อะไร")
เราเลยมาย้อนอดีต ถึงแรงบันดาลใจในการเขียนบทความของเราให้ได้อ่านกัน
ฉลองบทความสุดท้ายของเดือนนี้กัน

3 เรื่องแรก เป็นเรื่องเกี่ยวกับพระพี่นาง เพราะตอนช่วงต้นปี ยังเป็นตอนที่พระพี่นางพึ่งสิ้นพระชนม์
มองไปทางไหนก็ได้ยินแต่เสียงเพลงแสงหนึ่งฯ
เราก็เลยใส่เพลงแสงหนึ่งกับเนื้อเพลงมาซะเลย แล้วก็ใส่ประวัติของพระพี่นางไว้ด้วย
ส่วนเพลงดอกแก้วกัลยานั้น ตอนนั้นเผอิญนึกได้ขึ้นมาว่า เฮ้ย เพลงเกี่ยวกับพระพี่นางที่เราเคยได้ยินมามันมีเพลงนี้อีกเพลงนี่หน่า
เคยฟังตอนดูคุณพระช่วย แต่อาจจะมีบางคนไม่ได้ดูก็เลยไม่รู้จัก เลยเอามาลงให้ได้ฟังกัน เพราะเราฟังแล้วชอบมาก

ต่อมาก็เป็นเรื่องแนะนำหนังสือ
เรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรมาก คือหนังสือบอยเล่มนั้น เราพึ่งซื้อมา เลยเห่อ อยากแนะนำให้คนอื่นอ่านมั่ง เพราะอ่านแล้วคลายเครียดดี
เรื่องสิวๆนี่ เราเขียนตอนสิวขึ้นหน้าพร้อมกัน 3 เม็ด ทรมานเป็นที่สุด จะเกาก็เกาไม่ได้ ไปลองหายาทาแก้สิวมาทา เห็นว่าท่าจะดี เลยเอามาเขียนให้คนอื่นได้อ่านมั่ง ทั้งวิธีป้องกันและรักษาสิว อีกอย่างคือเอาไว้เตือนตัวเองด้วย เพราะตอนอยู่บ้านไม่ค่อยชอบล้างหน้า เหอๆ

เรื่อง"อะไร"นี่ง่าย แต่งมั่วๆไป เล่นคำว่าอะไรให้คนอ่านงงเล่น พยายามสอดแทรกข้อคิดเข้าไปด้วยแต่ไม่รู้ว่า คนอ่านจะหาเจอหรือเปล่า(อ่านรู้เรื่องหรือเปล่ายังไม่รู้เลย)

เรื่องเดี่ยว เราลองแต่งกลอนเปล่า(ไฮกุ) แบบของญี่ปุ่นดู แต่พอแต่งเสร็จ ดันลืมไปว่า ไฮกุมันมีแค่ สามบรรทัดเองนี่หว่า -*-
คือเราดูสารคดีช่องดิสคัฟเวอรี่เกี่ยวกับชุมชนของคนในอัฟกันที่รอดจากสงคราม แล้วมันสะเทือนใจ ว่าคนเหมือนกัน มันต่างกันได้ขนาดนี้เลยหรอ
ที่นั่นเขาแทบไม่มีบ้านจะอยู่ด้วยซ้ำ ในขณะที่เรากำลังเฮฮากันอยู่ ก็เลยแต่งบทความนี้ไว้เตือนใจ

กลอนในบทความถัดมาเราเอามาจากกลอนที่เราแต่งส่งอาจารย์เพทาย ตอนงาน 70 ตอ. น่ะ ง่ายดี ไม่ต้องคิดใหม่

ข้อสังเกตมนุษย์ต่างดาว แต่งตอนกะลังอินเลิฟ กะใครไม่บอก ใครอยู่ห้องเดียวกับเราก็คงรู้แล้วแหละ บทความนี้ก็แค่อยากบอกว่า ความรักมันมีทั้งด้านที่ดีแล้วก็ไม่ดี ถ้าเกิดรับเรื่องนี้ไม่ได้ คิดว่ารักจะมีแต่ความสวยงามแล้วละก็ อาจจะต้องผิดหวังจนถึงขนาดฆ่าตัวตายเลยก็ได้ แล้วมองแต่ด้านที่เลวร้ายเพียงอย่างเดียวก็ไม่ได้เหมือนกัน เพราะจะกลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายแล้วก็จะกลายเป็นคนไร้รักไปในที่สุด

เหรียญด้านเดียวนี่ เราเอามาจากนิยายของแดน บราวน์ เพราะเกือบทุกเรื่อง คนร้ายในเรื่องมักจะเป็นคนที่คอยช่วยเหลือพระเอกนางเอก แล้วค่อยมาเปิดเผยตอนจบ เช่น Digital Fortress ที่คนร้ายกลับเป็น สตราทมอร์ หรือ Davinci Code ที่คนร้ายเป็น ทีบลิง แสดงให้เห็นว่า คนเรามองจากภายนอกไม่ได้จริงๆ

เซ็งตัวเอง นี่เซ็งจริง การบ้านตรึม ยังไม่ได้ทำซักอย่าง เลยมาระบายใน Blog
แต่จะบ่นเฉยๆก็คงไม่มีสาระเท่าไหร่ ก็เลยมาบอกผลการทดลองไว้ให้ด้วย

บทความ Puff เราก็ได้บอกแรงบันดาลใจไว้ในบทความแล้ว

ส่วนนายกนี่เราเขียนตามคำขอของท่านพ่อ เพราะเห็นบ่นเหลือเกินเรื่องนายกใหม่เนี่ย แต่เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารัฐบาลชุดนี้จะพาประเทศไปรอดมั้ยเหมือนกัน

จบแล้วครับสำหรับเดือนแรก ไว้เดี๋ยวจบกุมภาฯเมื่อไหร่ก็คงได้เขียนแบบนี้อีกแน่ๆ สนุกดีเหมือนกัน

นายก นายก นายก

และแล้ว เราก็ได้นายกรัฐมนตรีคนที่ 25 มาจนได้
ชนะคะแนน ส.ส. มาถึง 300 กว่าเสียง ทิ้งห่างคุณอภิสิทธิ์มาไกลโข
คุณสมัคร สุนทรเวช ที่อายุอานามก็ปาเข้าไป 73 ขวบแร้ว
ถือว่าเป็นมือเก๋าในวงการเมืองเลยทีเดียว
เคยเป็นมาหมดแล้วเกือบทุกตำแหน่ง
เว้นก็แต่นายกที่ได้มาเป็นเอาในคราวนี้
เรื่องฝีไม้ลายมือ ลวดลายทางการเมืองไม่มีใครเป็นห่วง
จะห่วงก็แต่ คนที่อยู่ฮ่องกงตอนนี้
ไม่รู้จะแอบส่งซิกแนลอะไรมาให้หรือเปล่า ตอนคัดเลือกคณะรัฐมนตรี ในอีกไม่นาน
และไม่แน่ว่าอาจจะส่งมาในช่วงบริหารประเทศด้วยก็เป็นได้
ก็คุณสมัครเล่นประกาศตัวกันซะขนาดนั้น
เราก็ต้องมารอดูกันว่า รัฐบาลชุดนี้จะบริหารประเทศไป"รอด"หรือเปล่า
หรือตามคำพูดของนายกคนล่าสุดว่า พลังประชาชนจะพารถยนต์ที่ชื่อว่าประเทศไทยไปถึงจุดหมายโดยไม่แฉลบลงข้างทางเสียก่อนหรือเปล่า
ยิ่งเช้านี้ได้ฟังข่าวเรื่องคุณชูวิทย์ที่โดนคุณบรรหารฟ้องหมิ่นประมาท
เรื่องที่ใครหลายๆคน "บังเอิญ" ไปทั้งลอนดอนทั้งฮ่องกงตอนที่อดีตนายกอยู่พอดี
และปัญหาอื่นๆอีกหลายต่อหลายเรื่อง
ก็เลยไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าละครการเมืองเรื่องนี้จะจบแบบแฮปปี้เอนดิ้งหรือเปล่า
ต้องดูกันต่อไป
ต้องดูกันต่อไป

วันศุกร์ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2551

เพลง PUFF [The Magic Dragon] สำหรับคนคิดมาก -*-

อันนี้เอามาจากเว็บของกรุ๊งกริ๊งครับ ที่มาก็อ้างอิงตามนั้นได้เลย

PUFF [The Magic Dragon]
Peter Paul & Mary
..Puff the magic dragon
lived by the sea
And froliked in the autumn mist
In a land called Honah Lee

Little Jackie Paper loved that rascal Puff
And brought him strings and sealing wax
And other fancy stuff oh,

*..Puff the magic dragon
lived by the sea

And froliked in the autumn mist
In a land called Honah Lee
Puff the magic dragon
lived by the sea
And frolicked in the autume mist
In a land called Honah Lee

..Together they would travel
On a boat with billowed sail
Jackie kept a look out perched on Puff's gigantic tail

Noblekings and princess
would bow when e'er they came
Pirate ships would low'r their flag
When puff roared out his name Oh!((repeat*))
..A dragon lives forever
but not so little boys
Painted wings and giant rings
Make way for other toys

One grey night it happened
Jackie Paper came no more
And Puff that might dragon
He ceased his fearless roar

..His head was bent in sorrow
Green scales fell like rain
Puff no longer went to play along the cherry lane

With out his life long friend
Puff could not be brave
So Puff that mighty dragon,
Sadly slipped into his cave.oh!((repeat*))


วันนี้ไม่มีอะไรทำ เห็นมันน่าสนใจดี เลยเอามาเขียนบทความซะเลย
เราจะมาลองวิเคราะห์เนื้อเพลงกัน
ก่อนอื่นเลย หากมองหากฟังผ่านๆ เพลงนี้ก็ไม่มีอะไรมาก เป็นเหมือนกับเพลงของเด็กที่มีเนื้อหาค่อนข้างเศร้าเท่านั้นเอง
แต่เพื่อนๆหารู้ไม่ว่า เพลงๆนี้ หากเอามาพิจารณาดูแล้ว กลับแฝงไปด้วยปรัชญาและข้อคิดที่น่าสนใจ!! (คิดเอาเองน่ะว่าน่าจะมี)
คำสอนข้อที่หนึ่ง : ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง
โอว แค่ข้อหนึ่งก็กินขาด นี่มันหลักศาสนาพุทธชัดๆ ในเนื้อเพลงท่อนสุดท้ายกล่าวถึง Jackie ที่ไม่ได้ "lives forever" เหมือนกับ Puff ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ตราบใดที่ยังคงเป็นมนุษย์ปุถุชนคนเดินดินแล้ว ต่อให้มีเพื่อนเป็นโคตรมังกร ก็ไม่สามารถหลีกหนีจากความตายได้ นอกจากจะกล่าวถึงเรื่องความเป็นความตายของคนแล้ว ในเนื้อเพลงยังกล่าวถึงปฏิกิริยาของ Puff เมื่อเพื่อนรักไม่มาหาแล้ว ว่า เศร้าโศกเสียใจเป็นอย่างมาก ตรงนี้ก็เป็นตัวอย่างที่ดีที่แสดงให้เห็นถึงสภาพที่ไม่เข้าใจถึงสัจธรรมข้อนี้ อันที่จริงหาก Puff เข้าใจถึงวัฎจักรของชีวิต เขาก็จำเป็นที่จะต้องทำใจยอมรับมันให้ได้ ยิ่งเป็นอมตะด้วยแล้ว เพราะเขาจะยังต้องพบเห็นความตายของผู้คนที่อยู่รายรอบตัวและไม่ได้มีชีวิตยืนยาวเช่นมังกร และถึงแม้จะเศร้าเพียงใด แต่ในชีวิตจริงแล้ว หากทำใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ก็ได้แต่จมอยู่กับความทุกข์นั้น ไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าสักที และยังเป็นการทำลายตัวเองอีกด้วย ดังท่อนที่ว่า "..His head was bent in sorrow Green scales fell like rain"

คำสอนข้อที่สอง : สิ่งมีชีวิตอยู่ในโลกตัวคนเดียวไม่ได้
ข้อนี้พิสูจน์ได้จากการที่ Puff และ Jackie เป็นเพื่อนสนิทกัน เหตุใดมังกรเวทมนตร์ที่มีชีวิตอมตะถึงเลือกที่จะมาคบกับเด็กชายตัวเล็กๆที่มีชีวิตอยู่เพียงไม่กี่สิบปีด้วยเล่า เหตุผลนั้นตอบได้ง่ายๆ เพราะถึงจะเป็นระยะเวลาสั้นๆเมื่อเทียบกับช่วงชีวิตของ Puff แต่ในช่วงที่มี Jackie อยู่นั้น อาจเป็นช่วงไม่กี่สิบปีที่ดีที่สุด และอาจไม่มีอีกแล้วในชีวิตของ Puff ก็เป็นได้ เห็นได้จากเนื้อเพลงท่อนแรกๆที่แสดงให้เห็นว่าทั้งคู่เล่นกันอย่างสนุกสนาน และเมื่อ Jackie จากไป มังกรเวทมนตร์ที่แสนยิ่งใหญ่ ก็ไม่เหลือความมีชีวิตชีวาอีกเลยความเป็นอมตะนั้นน่ากลัว มีเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมากเกินไป ทั้งสุขและเศร้า การมีเพื่อนแท้จึงเป็นสิ่งสำคัญ เขาสามารถช่วยเหลือพึ่งพา และทำให้เราสามารถก้าวผ่านช่วงเวลาต่างๆไปได้ คนที่อยู่คนเดียวในโลกน่ะ ไม่มีหรอกครับ

คำสอนข้อที่สาม : ความเป็นเด็กและจินตนาการยังคงอยู่กับเราเสมอ
หากมองในแง่ของสัญลักษณ์แล้ว มังกรเวทมนตร์สามารถเปรียบแทนได้กับ จินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์ และความเป็นเด็ก Jackie ในท้องเรื่องของเพลงนั้นเปรียบกับตัวของเราเอง ตั้งแต่เล็กจนโต ความคิดสร้างสรรค์ยังคงอยู่กับเราตลอด อยู่ที่เราคิดว่ามันยังมีหรือไม่ Puff อาจไม่มีตัวตนในสายตาของชาวบ้านคนอื่นๆ แต่สำหรับ Jackie แล้ว Puff มีตัวตนจริงๆสำหรับเขา และเพราะเขาเชื่อเช่นนั้นจริงๆ Puff จึงทำให้ทั้งพระราชา หรือแม้กระทั่งโจรสลัดต้องยอมก้มหัวให้กับ Jackie เปรียบกับพลังแห่งความคิดสร้างสรรค์ ที่สามารถเอาชนะความไม่สะดวกสบาย และคำสบประมาทต่างๆลงได้ หากสองพี่น้องตระกูลไรท์ไม่คิดที่จะเอาชนะแรงโน้มถ่วงของโลก เดี๋ยวนี้เราคงไม่มีเครื่องบิน หากโทมัส แอลวา เอดิสัน ไม่คิดที่จะเอาชนะความมืดของกลางคืน เดี๋ยวนี้เราคงไม่มีหลอดไฟให้ใช้ ความคิดสร้างสรรค์เป็นองค์ประกอบสำคัญของความก้าวหน้าในศาสตร์แขนงต่างๆ หากใครมีความคิดสร้างสรรค์แล้ว ก็เท่ากับมีพลังแห่งมังกรผู้ไร้เทียมทานอยู่เคียงข้างเลยทีเดียว

ครับ หมดแล้ว แต่เราว่าความจริงมันยังมีอีกนะ แต่ตอนนี้เราคิดไม่ออก ถ้าใครช่วยคิดหรือพบแง่คิดอื่นๆที่มีในเพลงนี้ ก็สามารถร่วมแสดงความคิดเห็นได้ครับ ไม่มีการจำกัดความคิดกันอยู่แล้ว

ปล.เราว่ากรุ๊งกริ๊งคงแค่ชอบเพลงนี้เฉยๆ เราไม่รู้เหตุผลที่ชอบหรอก แต่คงไม่คิดมากขนาดนี้หรอก คิดได้ขนาดนี้ก็ต้องบ้าเข้าขั้นแล้ว กั่กๆๆๆ

วันพฤหัสบดีที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2551

ผลการทดลอง

ตกลงอยู่เฉยๆไม่ได้อ่ะ
ไม่สนุก ไม่มีอะไรให้ทำ
นอนอยู่เฉยๆก็นอนไม่หลับ
เราเป็นคนเดียวหรือป่าววะ
หรือมนุษย์อื่นๆก็เป็นด้วย

ไม่นับการทำสมาธินะ
เพราะการทำสมาธิที่ดูเหมือนนิ่งๆอ่ะ
จริงๆแล้วเค้าต้องเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา
แต่เป็นจิตที่เคลื่อน ไม่ใช่ร่างกาย
ต้องคอยตามรู้ตามดูทั้งความคิด ทั้งร่างกายไปเรื่อยๆ
มีสติอยู่ตลอดเวลา เผลอเมื่อไหร่เป็นหลุด
เคยลองทำแล้ว ไม่รอดยากเกิน
ใจมันแว้บๆ ชอบหลงไปคิดไอ้นู่นไอ้นี่อยู่ตลอดเวลา
เหนื่อยว่ะ
ที่ต้องเดินมากะคนสวยทุกวัน55+
(เราไม่ได้เขียน คนสวยมาเขียน)
ตกลงเราก็ว่าคนเราอยู่เฉยๆไม่ได้จริงๆน่ะแหละ
ต่อให้นอนเฉยๆ ยังไงสมองก็คิดไปเรื่อยเปื่อยอยู่ดี
ถ้าอยู่เฉยๆหมด หัวใจก็หยุดเต้น ก็ตายดิ
สรุปคือ ถ้ายังไม่ตาย อย่าอยู่เฉยๆ ให้เสียเวลาเปล่าๆ หายใจทิ้งไปวันๆ
เราลองแล้ว ไม่คุ้มกับชีวิตที่เสียไปจริงๆ

เซ็งตัวเอง

เบื่อตัวเอง
ขี้เกียจทำทุกสิ่งทุกอย่าง
อยากลองอยู่เฉยๆดู แบบไม่ทำอะไรเลย
เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาบอกผลการทดลอง

เหรียญด้านเดียว

มีชัยเข้าผับทุกครั้งที่มีเวลาว่าง
ธำรงเข้าห้องสมุดทุกครั้งที่มีเวลาว่าง

ดวงธิดากลับบ้านทันทีที่งานเลิก
ตวงพรอยู่ทำโอทีจนดึกทุกวัน

ประเสริฐไม่แม้แต่จะใส่ซองผ้าป่าซักบาท
ทนงบริจาคเงินก้อนใหญ่ให้มูลนิธิต่างๆเสมอ

กนกไม่ยอมลุกจากที่นั่งบนรถเมล์แม้จะมีคนแก่และหญิงตั้งครรภ์ยืนกันเต็มรถ
ณัฐเสียสละที่นั่งให้สุภาพสตรีเสมอ

เพียงฟ้าไม่เคยกลับไปเยี่ยมบ้านของเธอที่ต่างจังหวัดเลย
วินัยกลับไปหาพ่อแม่ของเขาที่บ้านทุกวัน

พิทักษ์ใช้เวลาส่วนใหญ่ในช่วงบ่ายไปกับการนอน
สุเทพใช้เวลาส่วนใหญ่ในช่วงบ่ายไปกับการทำงาน

อานนท์ให้เช่าบ้านในราคาแพงแก่นักศึกษาที่มาจากต่างจังหวัด
สมัยให้เช่าบ้านในขนาดเดียวกันในราคาที่ต่ำกว่าอานนท์ครึ่งต่อครึ่ง

พีระฆ่าสัตว์โดยไม่รู้สึกรู้สมใดๆทั้งสิ้น
ชมภรไม่กล้าแม้แต่จะตบยุง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มีชัยเข้าผับทุกครั้งที่มีเวลาว่าง เพื่อไปเยี่ยมน้องชายจากต่างจังหวัดที่ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ในร้านนั้น
ธำรงเข้าห้องสมุดทุกครั้งที่มีเวลาว่าง เพื่อแอบหยิบหนังสือจากชั้นไปขายต่อ

ดวงธิดากลับบ้านทันทีที่งานเลิก เพื่อไปคอยดูแลแม่ที่ป่วยเป็นอัมพาต ช่วยตัวเองไม่ได้ที่บ้าน
ตวงพรอยู่ทำโอทีจนดึกทุกวัน เพื่อหาโอกาสที่เจ้านายเผลอ แอบปลอมบัญชี

ประเสริฐไม่แม้แต่จะใส่ซองผ้าป่าซักบาท เพราะประเสริฐเป็นเจ้าอาวาสวัดที่ออกซองผ้าป่านั้น
ทนงบริจาคเงินก้อนใหญ่ให้มูลนิธิต่างๆเสมอ เพื่อฟอกเงินและเอาไว้หักภาษีสิ้นปี

กนกไม่ยอมลุกจากที่นั่งบนรถเมล์แม้จะมีคนแก่และหญิงตั้งครรภ์ยืนกันเต็มรถ กนกเป็นคนตาบอด
ณัฐเสียสละที่นั่งให้สุภาพสตรีเสมอ เฉพาะเวลาที่อยู่ต่อหน้าแฟน

เพียงฟ้าไม่เคยกลับไปเยี่ยมบ้านของเธอที่ต่างจังหวัดเลย ตั้งแต่ที่พ่อแม่เธอย้ายมาอยู่กับเธอที่กรุงเทพฯ
วินัยกลับไปหาพ่อแม่ของเขาที่บ้านทุกวัน ถ้าไม่ไปเพื่อขอเงิน ก็ไปเพื่อหลบเจ้าหนี้

พิทักษ์ใช้เวลาส่วนใหญ่ในช่วงบ่ายไปกับการนอน พิทักษ์เป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยกะกลางคืน
สุเทพใช้เวลาส่วนใหญ่ในช่วงบ่ายไปกับการทำงานหาลำไพ่พิเศษ แล้วไปหลับในช่วงที่เข้ากะพร้อมพิทักษ์

อานนท์ให้เช่าบ้านในราคาแพงแก่นักศึกษาที่มาจากต่างจังหวัด แต่ก็นับว่าถูกมากหากเทียบกับบ้านในระดับเดียวกัน
สมัยให้เช่าบ้านในขนาดเดียวกันในราคาที่ต่ำกว่าอานนท์ครึ่งต่อครึ่งแก่แม่ของเขาเอง

พีระฆ่าสัตว์โดยไม่รู้สึกรู้สมใดๆทั้งสิ้น เพราะเขาทำเป็นประจำอยู่แล้วในอาชีพในโรงฆ่าสัตว์ของเขา
ชมภรไม่กล้าแม้แต่จะตบยุง ปรกติเธอจะใช้ยาฆ่าแมลงฉีดเอามากกว่า จะได้ไม่ต้องเปื้อนมือ
....
..
.
.
.
.
เหรียญหนึ่งเหรียญมี 2 ด้าน

อย่าด่วนตัดสินว่ามันเพียงด้านเดียว หากคุณยังไม่ได้พลิกมันขึ้นมาดูจริงๆ